GADY I PŁAZY
Gady bardzo lubią gorące greckie lato, stąd żyje ich tutaj wiele gatunków. Najczęściej występują jaszczurki, zwykle małe, zwinne, ostrożne i rzadko pozwalające na siebie dłużej popatrzeć. Przeważnie są szare lub brązowe, z plamistymi wzorkami z dodatkiem pasków, choć bywa, że dorosłe samce mają pomarańczowy, zielony lub niebieski brzuch. Nieco większe zielone jaszczurki mogą mierzyć nawet ponad 50 cm długości, ale są równie płochliwe i szybkie.
Na kilku wyspach, zwłaszcza w centrum i na wschodzie Morza Egejskiego, można spotkać agamy, zwane smokami rodyjskimi, które osiągają do 30 cm długości i faktycznie wyglądają jak maleńkie, pokryte kolcami smoki z brązową lub szarą skórą, zdobioną nieregularnymi wzorami. W przeciwieństwie do innych gadów, zdarza się im przyglądać przez moment człowiekowi nim znikną na dobre między skałami.
W nocy na żer wychodzą gekony. Z wyglądu przypominają jaszczurki, są nieduże (do 15 cm długości), mają wielkie oczy i okrągłe przylepne poduszeczki na palcach, które umożliwiają im chodzenie nawet po suficie. Cale ich stada czają się w pobliżu źródeł światła, które wabią ich zdobycz owady. Niekiedy gekony, nieco mniejsze i o przezroczystej niemal skórze, pojawiają się w domach mieszkalnych, z czego należy się tylko cieszyć, ponieważ skutecznie rozprawiają się z komarami i innymi niesympatycznymi owadami. Sami Grecy wydają się za nimi nie przepadać; nazywają je miaro (co znaczy „brudas”), z uwagi na nieproporcjonalnie wielkie odchody. We wschodniej części Krety i na niektórych Wyspach Egejskich, jak np. Samos, widuje się niekiedy powolne kameleony. Te na ogół zielone (rzecz jasna kolor może się zmieniać), polujące za dnia gady żyją w zaroślach i na niskich drzewach.
W Grecji występują też wszystkie trzy europejskie gatunki żółwi. Ich liczba poważnie zmniejszyła się z powodu kłusowników zaopatrujących sklepy zoologiczne, ale nadal można je stosunkowo łatwo spotkać (choć nie na Krecie), zwłaszcza na nasłonecznionych wzgórzach. Najlepszą porą jest przedpołudnie, kiedy wylegują się one między zaroślami i skalami. Wielkość żółwi zależy od ich wieku i wynosi od 5 do 30 cm długości. Najłatwiej je znaleźć, posługując się słuchem, ponieważ bezustannie chrzęszczą, przetaczając się z jednego miejsca na inne. Z reguły też od razu trafia się na lale stado, żółwie lubią bowiem przebywać w większym gronie. Z żółwiami lądowymi bardzo blisko spokrewnione są żółwie wodne, których europejskie gatunki żyją w Grecji, w praktycznie w każdym czystym jeziorze i stawie (również na wyspach). Gady te uwielbiają wylegiwać się tuż nad brzegiem, ale łatwo można je spłoszyć. Są wszystkożerne (uwaga na palce!).
Na Wyspach Jońskich żyją ponadto żółwie morskie, które niekiedy można zobaczyć podczas kapania czy przejażdżki łodzią, lubią się bowiem wygrzewać na powierzchni wody. Najczęściej spotykanym gatunkiem jest śródziemnomorski żółw karetta (Caretta caretta), dochodzący do I iii długości. Składa on jaja na Zokintos i Kefalonii, a czasem na Krecie. Żółw ten jako zagrożony wyginięciem z uwagi na rozwój turystyki i plaż w kurortach, objęty jest ścisłą ochroną.
Ostatnią grupą gadów są węże, których w Grecji żyje mnóstwo, ale (jak niemal wszędzie) są one bojaźliwe i łatwo je przestraszyć. Większość iii m kich węży jest niejadowita, ale występuje tu również kilka gatunków jadowitych, choć zwykle mała agresywnych żmij. Zwykle atakują one wtedy, gdy zakłóca się ich spokój. Niestety, miejscowi imitują zabić każdego węża, jakiego zobaczyć zwiększając ryzyko ukąszenia. Na ogół należy zachować spokój zwierzętom, a i one nie będą przeszkadzać. Niektóre gatunki węży nie tylko są nieszkodliwe dla człowieka, ale jeszcze utrzymują w ryzach szkodniki, takie jak myszy czy szczury. Oprócz nich występują jeszcze trzy gatunki beznogich jaszczurek (w tym padalec), które często mylone są z wężami i zabijane przez Greków.
Nie sposób wcześniej czy później nie natknąć się na żabę lub ropuchę, zwłaszcza wiosną. W Grecji żyje ropucha zielona z marmurkowatym zielono-szarym grzbietem, wydająca podobny dźwięk jak świerszcz, oraz ropucha pospolita. Żaby wolą miejsca bardziej wilgotne, na przykład sztuczne zbiorniki wodne, których betonowe ściany zwielokrotniają ich i tak już głośne kumkanie. W nocy słychać bardzo głośny rechot małych żab nadrzewnych. Są one koloru od jasnozielonego do złocistobrązowego z wąskim paskiem po boku i potrafią zmieniać barwę jak kameleon. W ciągu dnia całymi koloniami wylegują się na liściach nadbrzeżnych oleandrów.
W niektórych górskich stawach, zwłaszcza w północnych regionach Grecji, żyją traszki, a pod kamieniami, w porze lęgowej, lub (poza nią) w wilgotnych szczelinach można znaleźć salamandry. Często po deszczu przechadzają się one po skałach.