Po powstaniu greckim (1821-1828) i odzyskaniu przez Grecję niepodległości wszystko się zmieniło. Prace archeologiczne ruszyły pełną parą. Niepodległość wzmogła dumę z dziedzictwa klasycznej Grecji, zwłaszcza w Atenach, które w 1834 r. zostały drugą po Nafplionie stolicą nowego państwa, w znacznej mierze właśnie dzięki licznym zabytkom i wspaniałej przeszłości.
Kiedy w 1832 r. na tronie greckim zasiadł książę Otton Bawarski, wśród archeologów na pierwszy plan wysunęli się Niemcy, których system edukacyjny kładł wielki nacisk na wykształcenie klasyczne.
Jedną z pierwszoplanowych postaci był Ludwig Ross, student, który po przyjeździe do Grecji w 1832 r. osobiście oprowadzał króla Ottona po zabytkach Aten, gdy ten zastanawiał się, gdzie ulokować swą stolicę. Ross uzyskał posadę nadwornego kustosza zabytków i od 1834 r. zajął się wykopaliskami i restauracją Akropolu. Następnego roku przystąpiono do likwidowania rozmaitych zabudowań i fortyfikacji bizantyjskich, frankońskich i tureckich, jakimi przez wieki zeszpecono oryginalne budowle. Odbudowano uroczą świątynię Ateny Nike, z której wiele bloków skalnych obcy okupanci wykorzystywali przy wznoszeniu umocnień wojskowych, a architekt Rossa, Leo von Klenze, rozpoczął rekonstrukcję Partenonu.
Sami Grecy zainteresowali się swą przeszłością w okresie intensywnych dążeń niepodległościowych. W 1813 r. założono Towarzystwo Miłośników Sztuki, którego zadaniem było odkrywanie i gromadzenie skarbów starożytności, publikowanie książek i pomoc studentom z zagranicy zainteresowanym kulturą grecką. W 1829 r. w budynku sierocińca na Eginie, zbudowanym przez pierwszego prezydenta Grecji Kapodistriasa, otwarto pierwsze greckie muzeum archeologiczne.
W 1837 r. powstało Greckie Towarzystwo Archeologiczne , które miało zajmować się.odkrywaniem, odzyskiwaniem i restauracją zabytków Grecji”. Za inicjatywą tą stał Kiriakos Pittakis-człowiek, który zasłynął podczas powstania greckiego, kiedy opierając się jedynie na literaturze starożytnej, odnalazł źródło Klepsydra na Akropolu i rozwiązał w ten sposób problem zaopatrzenia w wodę oblężonego przez Turków miasta. W ciągu pierwszych czterech lat istnienia Towarzystwo finansowało wykopaliska w Atenach na terenie Teatru Dionizosa, Wieży Wiatrów, Propylejów i Erechtejonu. Pittakis odegrał też ważną rolę w uświadamianiu Grekom znaczenia ich dziedzictwa kulturowego, wiele zabytków nadal bowiem okradano lub palono, by uzyskać wapno.